Αφήνετε τα παιδιά σας να πλήττουν;

Οι γενιές του ’60 και του ‘70 έχουμε βιώσει την πλήξη στο πετσί μας, όταν ήμαστε παιδιά. Ιδίως τα καλοκαίρια, όταν το απομεσήμερο οι γονείς επέβαλαν σιωπητήριο σε όλα τα σπίτια και οι δρόμοι καμίνια, ήμασταν φυλακισμένοι στα δωμάτια μας και ο χρόνος κυλούσε βασανιστικά αργά. «Βρείτε κάτι να κάνετε ήσυχα» μας έλεγαν και ήταν διαταγή.

Το συγκινητικό γράμμα μιας μητέρας στη μητριά της κόρης της

Το παρακάτω γράμμα θέλησα να το αναδημοσιεύσω καθώς αντικατοπτρίζει αυτά που πιστεύω όσον αφορά στο μεγάλωμα των παιδιών όταν οι γονείς αποφασίζουν να ζήσουν χωριστά. Είναι ένα κείμενο που θα μπορούσα να γράψω πάνω σε αυτό το θέμα (πρόσφατα παρακολούθησα την εξαιρετική ταινία "Stepmom"), αλλά πιστεύω ότι αυτή η μητέρα τα λέει καλύτερα...

Γιατί οι γονείς πληγώνουν τόσο βαθιά;

Η μητρική αγάπη θεωρείται αυτονόητο συναίσθημα αλλά αντικειμενικά δεν είναι.
Τα παιδιά δεν είναι τα ιδανικά παιδιά της φαντασίας μας . Όπως επίσης και οι μητέρες δεν μοιάζουν μ αυτές που περιγράφουν τα ποιήματα.

Αντίγραψε τα 5 μυστικά των δασκάλων, που θα κάνουν το παιδί σου "αρνάκι"!

Σας έχει τύχει ποτέ να μπείτε σε μια τάξη και να παρατηρήσετε όλα τα κεφαλάκια να είναι σκυμμένα στις εργασίες τους; Τότε είναι η στιγμή που αναρωτιέστε πώς καταφέρνουν οι δάσκαλοι να βάλουν σε τάξη μια ολόκληρη αίθουσα μαθητών, όταν εσείς δεν μπορείτε να κρατήσετε υπό έλεγχο μόνο το παιδί σας! Οι καλύτεροι δάσκαλοι έχουν μικρά μυστικά που μετατρέπουν τους άτακτους μαθητές σε «αρνάκια» στα χέρια τους. Διαβάστε παρακάτω ποια είναι αυτά, ώστε να έχετε τα ίδια αποτελέσματα και στο σπίτι σας:

Δείτε το αλλιώς

Στη ζωή μας υπάρχουν πράγματι πολλά που μας στενοχωρούν και μας θυμώνουν και που είναι δύσκολο να αγνοήσουμε. Τι θα λέγατε αν αντ’ αυτών εστιάζαμε στα ωραία πράγματα που μας συμβαίνουν, όπως είναι οι φίλοι, τα όσα καταφέραμε, αλλά και τα όσα προσφέραμε στους άλλους;
Πώς θα σας φαινόταν αν αύριο το πρωί, όταν θα μπείτε στο αυτοκίνητό σας και θα μπλέξετε στην κίνηση, θα ενοχληθείτε από τους λόφους με τα σκουπίδια στην άκρη του δρόμου και θα εκνευριστείτε με τον ανάγωγο οδηγό που σας παίρνει τη σειρά στο φανάρι, αντί να χαλάσετε τη διάθεσή σας με όλα αυτά που σας συμβαίνουν, βάζατε το αγαπημένο σας CD να παίζει και το απολαμβάνατε;

Αισιοδοξία: Οδηγίες χρήσης για να την κατακτήσετε

Η ζωή είναι ωραία, ψιθυρίζουν οι ερωτευμένοι. Χρειάζεται όμως να μας έχει χτυπήσει το βέλος του φτερωτού θεού για να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο; Όχι. Τα καλά νέα; Η αισιοδοξία είναι μια στάση ζωής και μαθαίνεται!

Η ανεργία με απλά λόγια...

Διαβάζοντας μερικά άρθρα για την ανεργία κατάλαβα - εξήγησα τη διαφορά στον χαρακτήρα όσων έμειναν άνεργοι. Βέβαια, συζητώντας και με άλλους ανέργους (που έχουν το θάρρος να ομολογήσουν τα συναισθήματά τους) είχα βεβαιωθεί για τα κύρια σημεία ή μάλλον για τα κοινά

Ανεργία και χαμηλή αυτοεκτίμηση:Τι πρέπει να κάνω;

Η ανεργία σηματοδοτεί μια σειρά από απώλειες-κοινωνικής θέσης μισθού, κοινωνικών επαφών. Οι περισσότεροι άνεργοι ασθενείς έχουν έντονο το αίσθημα της υποβάθμισης ότι δεν αξίζουν, κάποιοι δεν τολμούν καν να ομολογήσουν στους άλλους γύρω τους ότι είναι άνεργοι. Άλλοι πάλι αποφεύγουν να βγουν από το σπίτι τους τις εργάσιμες ώρες για να μην καταλάβουν οι άλλοι ότι δεν εργάζονται.

Τι πρέπει να κάνω όσο είμαι άνεργος;

Δεν θα είναι χαμένος χρόνος αν τον χρησιμοποιήσετε για να βελτιωθείτε και να αυξήσετε τα προσόντα και την εμπειρία σας.

Όχι, το να στέλνετε παντού βιογραφικά και να ψάχνετε κάθε μέρα τις αγγελίες πίνοντας καφέ δεν είναι πια ο τρόπος να ξαναμπείτε στην αγορά εργασίας. Απλώς δεν φτάνει.

Είναι το παιδί σας κακόφαγο;

Είστε από τους γονείς που ανησυχείτε ότι το παιδί σας δεν τρώει πολλά φαγητά και ότι είναι κακόφαγο;
Κάθε γεύμα είναι για εσάς μία μικρή μάχη και συνοδεύεται από μεγάλη ένταση;
Μέχρι να ωριμάσουν οι διατροφικές προτιμήσεις του παιδιού σας, λάβετε υπόψη τις παρακάτω συμβουλές.

Τα ψυχικά ελλείμματα των γονιών

Κάθε παιδί έχει ανάγκη να το συναισθάνονται οι γονείς του, να το παίρνουν στα σοβαρά και να το σέβονται. Ένα παιδί απευθύνεται στους σημαντικούς του ανθρώπους και αυτό που χρειάζεται είναι να αντικρίσει σε εκείνους ένα συναισθηματικό καθρέφτη στοργής και κατανόησης.
Ένα παιδί  χρειάζεται να νιώσει πως του ανήκουν οι γονείς του και πως ανήκει και εκείνος σε εκείνους, πως του είναι συναισθηματικά διαθέσιμοι μέσα από μια στενή σχέση που δημιουργούν μαζί του,  ώστε να αισθανθεί ασφάλεια και εμπιστοσύνη για τον εαυτό του και αγάπη για τον κόσμο του.

Όταν κάποιος δε σου βγάζει τον καλό σου εαυτό, απλά απομακρύνεσαι..

Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι μας βγάζουν τις αρνητικές πλευρές του εαυτού μας και κάποια συναισθήματα που κανονικά είναι μέσα μας σαν "ανενεργά ηφαίστεια". Αυτά τα συναισθήματα είναι η επιθετικότητα, ο ανταγωνισμός, ο φθόνος κ.ά..

Η ψυχολογική διάσταση της συναισθηματικής ανασφάλειας

Έτσι, το άτομο με συναισθηματική ανασφάλεια μπορεί πάντα να αισθάνεται ότι βάλλεται από όλες τις πλευρές, ότι οι άλλοι μονίμως το έχουν κάτω από το μικροσκόπιο και το παρατηρούν, το κριτικάρουν, το κρίνουν και το κατακρίνουν. Το άτομο με συναισθηματική ανασφάλεια βρίσκει ότι στα λόγια των άλλων υπάρχει πάντα μια αιχμή εναντίον του.

Δημιουργώντας συναισθηματική ασφάλεια

Δεν είναι εύκολο για ένα άτομο που έχει μάθει να ζει μέσα στην συναισθηματική ανασφάλεια να αποκτήσει ξαφνικά, με το γύρισμα ενός κουμπιού, συναισθηματική ασφάλεια. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν είναι ακατόρθωτο.

Τι δημιουργεί συναισθηματική ανασφάλεια;

Πολλοί παράγοντες σε συνδυασμό ευθύνονται για τη δημιουργία της συναισθηματικής ανασφάλειας. Τα άτομα με αυτό το ψυχολογικό προφίλ συχνά έχουν ιστορικό «βεβαρυμένης» παιδικής ηλικίας, με την έννοια ότι έχουν ζοριστεί πολύ συναισθηματικά.

Ενω εσυ μου φωναζες…

Η παρακάτω λίστα ή απαρίθμηση ή κατάθεση ψυχής θα έλεγα εγώ ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το, νομίζω ότι είναι απόλυτα ρεαλιστική. Θα μπορούσε να τα γράψει οποιοσδήποτε έχει βιώσει τα παρακάτω γιατί νομίζω ότι τελικά όλοι μάλλον έτσι νιώθαμε και νιώθουμε. Προσωπικά, ταυτίζομαι απόλυτα με όλα τα παρακάτω. Νομίζω και εσείς...

Quae nocent, saepe docent " ό,τι πονάει, συχνά διδάσκει"

Είναι ένα λατινικό ρητό που οι περισσότεροι από εμάς μπορούν σίγουρα να καταλάβουν, κάποιοι άλλοι δε θέλουν να το πιστέψουν, και είναι και εκείνοι που μελλοντικά θα ανήκουν σε μία από τις παραπάνω δύο κατηγορίες.

Πώς να αντιμετωπίσουμε ένα δύσκολο Χωρισμό…!

 Ναι…περνάει και αυτό! Δεν είσαι μόνος, ή μόνη…όλοι σχεδόν το έχουμε περάσει ή θα το περάσουμε. Είμαι εδώ να βοηθήσω!

Φυσικά και δεν είναι εύκολο…Ο οργανισμός μας αντιλαμβάνεται τον χωρισμό σαν μία απώλεια, σαν ένα μικρό θάνατο. Οι περισσότεροι άνθρωποι περνάμε κοινά στάδια όπως συμβαίνει όταν αντιμετωπίζουμε έναν θάνατο :

Ναι, όχι, ίσως / δεν ξέρω

Είμαστε και εμείς τα ενοχικά άτομα που νιώθουν πάντα τύψεις και ότι χρωστάμε. Χρωστάμε χάρες, τη βοήθειά μας, συγχώρεση, χρωστάμε απαντήσεις. Πολλές φορές όταν μας ρωτάνε κάτι απαντάμε άμεσα με ένα ναι ή ένα όχι. Λες και η απάντηση "δεν ξέρω/ ίσως" δεν υπάρχει σαν επιλογή.

Ξανά χαρτζιλίκι...

Τι συμβαίνει στη ψυχολογία ενός ανθρώπου όταν πρέπει μετά από αρκετά χρόνια να καταφύγει ξανά στο χαρτζιλίκι; Και ποιος είναι ο πάροχος; Οποιοσδήποτε! Οι γονείς, οι παππούδες, ο φίλος...

Φάκελος δίδυμοι και ομοιομορφία...

Συχνά ο κόσμος όταν βλέπει δίδυμα αδέρφια, είτε αγόρια είτε κορίτσια, τα αντιμετωπίζει με περίσσιο ενθουσιασμό. Είναι ένα "θέαμα" που κεντρίζει το ενδιαφέρον των ανθρώπων λίγο πιο εύκολα και σε μεγαλύτερο βαθμό από τα υπόλοιπα αδέρφια που δεν έχουν γεννηθεί μαζί. Επίσης όταν φοράνε τα ίδια ρούχα ή έχουν το ίδιο κούρεμα ή έχουν χτενιστεί με τον ίδιο τρόπο προκαλούν ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Έχουμε ποτέ αναρωτηθεί τι αισθήματα γεννούν αυτές οι αντιδράσεις στα δίδυμα αδέρφια;

Δέκα φράσεις που πρέπει να λέτε στο παιδί σας

1. “Ήσουν πάντα ένα συν στη ζωή μου” Εξηγήστε στο παιδί σας πόσο σημαντική είναι η παρουσία του για σας καθημερινά. Είναι ό,τι πιο υπέροχο μπορεί ν’ ακούσει. Το να ξέρει ένα παιδί πως είναι ό,τι καλύτερο συνέβη στη ζωή σας, βάζει τα θεμέλια για να μεγαλώσει με όμορφα συναισθήματα για τον εαυτό του.
2. «Είναι καλό να μιλάς» Όταν ένα παιδί παραπονιέται για κάτι, συνήθως δεν λέει…

Γονείς και παιδιά, πρέπει να είναι φίλοι μεταξύ τους;

Καθημερινά ακούμε γονείς να καυχώνται για τη σχέση που έχουν με τα παιδιά τους. Ή που νομίζουν πως έχουν με τα παιδιά τους. Τέλος πάντων, το τελευταίο είναι ένα θέμα που χωράει πολλή κουβέντα και θα το θίξουμε άλλη φορά. Πάμε στο θέμα μας όμως. Πάρα πολλοί γονείς μας λένε ότι είναι φίλοι με τα παιδιά τους, ότι είναι κολλητοί κτλ. Φυσικά και θα πρέπει να υπάρχει επικοινωνία και άνεση και από τις δύο πλευρές για συζήτηση, αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Όταν σου κόβουν τα φτερά, μπορείς να πετάξεις;

Προσωπικά πιστεύω ότι η διαπαιδαγώγησή, οι εμπειρίες μας άλλοτε λειτουργούν ως ώθηση για να πετάξουμε και άλλοτε ως βαρίδιο, όπου μας καθηλώνουν στο έδαφος ή δε μας επιτρέπουν να πετάξουμε τόσο ψηλά όσο θα μπορούσαμε.

Έχουν τα συναισθήματα on/off;

Με τους ανθρώπους που συνυπάρχουμε ή έστω ερχόμαστε σε επαφή, δημιουργούμε σχέσεις, όχι απαραίτητα ζωής. Ασυναίσθητα, ακαριαία, τις περισσότερες φορές διαμορφώνουμε άποψη για τα άτομα αυτά, αλλά και συναισθήματα.

Άγχος...

Το άγχος είναι μια φυσιολογική λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού που μας βοηθάει να κινητοποιούμαστε σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Μας βγάζει από την παθητικότητα μας και μας φέρνει σε εγρήγορση προκειμένου να μπορούμε να αντεπεξέλθουμε σε εξετάσεις, στην δουλειά μας και γενικά σε καταστάσεις που χρειάζονται διαύγεια και όλη μας την ενέργεια. Σε αυτή την περίπτωση το άγχος είναι χρήσιμο και δημιουργικό.

Το άγχος μπορεί να είναι δημιουργικό και φυσιολογικό μόνο μέχρι κάποιο βαθμό. Από ένα σημείο και πέρα μπορεί να γίνει επικίνδυνο και να δημιουργήσει δυσφορία. Αυτό συμβαίνει όταν είναι ανεξέλεγκτο. Το άγχος αυτό όχι μόνο δεν μας ενεργοποιεί αλλά μας ακινητοποιεί με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να θυμηθούμε τίποτα, να μην μπορούμε να σκεφτούμε και στο τέλος να αποτυγχάνουμε στο στόχο μας.

Είμαστε ευγενικοί, δειλοί ή...κάτι άλλο;

Τελευταία παρατηρείται ότι οι άνθρωποι δεν εκφράζουν τις σκέψεις τους και τα συναισθήματά τους όταν συνομιλούν, όταν επικοινωνούν με τους συνανθρώπους τους.

Η αδράνεια η μόνη μας δράση...

Υπάρχουν στιγμές, αρκετές, στη ζωή μας όπου όλο μας το είναι φωνάζει και ζητάει να δράσουμε. Όμως, εμείς αρκούμαστε...στην αδράνεια.

"Αύριο είναι μία άλλη μέρα"

Σας έχει τύχει ποτέ να πέσετε στο κρεβάτι κουρασμένοι, έτοιμοι για ύπνο αλλά οι σκέψεις να μη σας αφήνουν να κοιμηθείτε; Έχει τύχει σε αρκετούς γνωστούς μου, και σε εμένα, επίσης. Εκεί που θες να κοιμηθείς, έρχονται όλες οι σκέψεις και τα άγχη και στοιβάζονται στο μυαλό περιμένοντας επιτακτικά να απαντηθούν και να λυθούν εκείνο το βράδυ.

Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο;

Πολλές φορές έχουμε ακούσει τις εκφράσεις "Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο", ή "Αυτό του είχε γραμμένο", ή "Στη ζωή του ήταν τυχερός/άτυχος", ή "Αυτή ήταν η μοίρα του" και πολλά άλλα. Τι από όλα αυτά ισχύει τελικά; Μάλλον δεν ξέρουμε γιατί δεν είμαστε... Θεοί. Είμαστε άνθρωποι και γι' αυτό κάνουμε εκτιμήσεις. Ή μάλλον παραθέτουμε τη γνώμη μας. Έτσι και γω, πήρα την... ηλεκτρονική μου πένα και άρχισα να γράφω.
Δική μου γνώμη είναι ότι

Η σκέψη μας δεν γίνεται λέξεις

Τι συμβαίνει και όταν θέλουμε να πούμε αυτά που σκεφτόμαστε, απλά σιωπούμε; Νιώθουμε ότι "φουσκώνει" από σκέψεις το μυαλό, κοντεύει να σπάσει το κεφάλι και όμως δε δίνουμε καμία διέξοδο σε αυτή την ένταση. Είναι λες και δεν έχεις εκείνη την ώρα την ικανότητα να μιλάς. Πολλοί είναι οι λόγοι που μας οδηγούν σε αυτή τη στάση.

Σαμποτάροντας τα θέλω μας

Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι εν γνώσει τους σαμποτάρουν τον ίδιο τους τον εαυτό, τις επιθυμίες τους. Ως αποτέλεσμα βάζουν εμπόδια στην ίδια τους τη ζωή ή μάλλον διαμορφώνουν μία "νέα ζωή". Δεν προχωράνε πάνω στο μονοπάτι που έχει χαραχθεί για αυτούς αλλά δημιουργούν παράλληλους δρόμους με αποτέλεσμα να χάνονται...

«Πριν ξανασηκώσεις χέρι στο παιδί σου, διάβασε αυτό!»

Ο δεκάλογος έχει ως εξής:

1. Τα παιδιά όπως και οι μεγάλοι έχουν δικαίωμα στην προστασία από κάθε μορφή βίας. Η σωματική τιμωρία είναι μία μορφή βίας.
2. Το ξύλο, το χαστούκι, το τράβηγμα αυτιού και γενικά η  επιβολή σωματικού πόνου είναι μορφές σωματικής τιμωρίας και πλέον δεν  επιτρέπονται από τον νόμο (Ν. 3500/06, άρθρο 4).
3. Κανένα πρόσωπο που έχει στην ευθύνη του ένα παιδί δεν έχει δικαίωμα να..

Έξι σκέψεις που σας καταστρέφουν

Όλοι γνωρίζουμε ότι θα πρέπει να κοιτάζουμε μπροστά, να αφήνουμε πίσω μας το παρελθόν και ό,τι δεν υφίσταται πλέον, μόνο που αυτό δεν γίνεται από μόνο του με κάποιο μαγικό τρόπο. Χρειάζεται προσπάθεια και εκπαίδευση και κυρίως, χρειάζεται να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε. Υπάρχουν κάποιες «κλισέ» σκέψεις που έχουν καταγραφεί από διάφορες αιτίες μέσα στο μυαλό μας και που είναι απαραίτητο να εξαλειφθούν, προκειμένου να προχωρήσουμε μπροστά και να αντιμετωπίσουμε με θάρρος και αισιοδοξία, το μέλλον μας αλλά και τη ζωή μας γενικότερα..