Όταν σου κόβουν τα φτερά, μπορείς να πετάξεις;

Προσωπικά πιστεύω ότι η διαπαιδαγώγησή, οι εμπειρίες μας άλλοτε λειτουργούν ως ώθηση για να πετάξουμε και άλλοτε ως βαρίδιο, όπου μας καθηλώνουν στο έδαφος ή δε μας επιτρέπουν να πετάξουμε τόσο ψηλά όσο θα μπορούσαμε.

Έχουν τα συναισθήματα on/off;

Με τους ανθρώπους που συνυπάρχουμε ή έστω ερχόμαστε σε επαφή, δημιουργούμε σχέσεις, όχι απαραίτητα ζωής. Ασυναίσθητα, ακαριαία, τις περισσότερες φορές διαμορφώνουμε άποψη για τα άτομα αυτά, αλλά και συναισθήματα.

Άγχος...

Το άγχος είναι μια φυσιολογική λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού που μας βοηθάει να κινητοποιούμαστε σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Μας βγάζει από την παθητικότητα μας και μας φέρνει σε εγρήγορση προκειμένου να μπορούμε να αντεπεξέλθουμε σε εξετάσεις, στην δουλειά μας και γενικά σε καταστάσεις που χρειάζονται διαύγεια και όλη μας την ενέργεια. Σε αυτή την περίπτωση το άγχος είναι χρήσιμο και δημιουργικό.

Το άγχος μπορεί να είναι δημιουργικό και φυσιολογικό μόνο μέχρι κάποιο βαθμό. Από ένα σημείο και πέρα μπορεί να γίνει επικίνδυνο και να δημιουργήσει δυσφορία. Αυτό συμβαίνει όταν είναι ανεξέλεγκτο. Το άγχος αυτό όχι μόνο δεν μας ενεργοποιεί αλλά μας ακινητοποιεί με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να θυμηθούμε τίποτα, να μην μπορούμε να σκεφτούμε και στο τέλος να αποτυγχάνουμε στο στόχο μας.

Είμαστε ευγενικοί, δειλοί ή...κάτι άλλο;

Τελευταία παρατηρείται ότι οι άνθρωποι δεν εκφράζουν τις σκέψεις τους και τα συναισθήματά τους όταν συνομιλούν, όταν επικοινωνούν με τους συνανθρώπους τους.