Σας έχει τύχει ποτέ να πέσετε στο κρεβάτι κουρασμένοι, έτοιμοι για ύπνο αλλά οι σκέψεις να μη σας αφήνουν να κοιμηθείτε; Έχει τύχει σε αρκετούς γνωστούς μου, και σε εμένα, επίσης. Εκεί που θες να κοιμηθείς, έρχονται όλες οι σκέψεις και τα άγχη και στοιβάζονται στο μυαλό περιμένοντας επιτακτικά να απαντηθούν και να λυθούν εκείνο το βράδυ. Ό,τι και να κάνεις, όσο και να προσπαθήσεις είναι αδύνατο να διώξεις ότι σε έχει στοιχειώσει. Και αφού βλέπεις ότι να τις διώξεις δε μπορείς, μπαίνεις στη διαδικασία να απαντήσεις και να βρεις λύσεις. Και όμως, είναι αδύνατο να βρεις λύσεις, η σημασία των προβλημάτων διογκώνεται, και όλο αυτό γίνεται ακόμα πιο ψυχοφθόρο. Τελικά, μετά από αυτή τη σχεδόν ολονύχτια διαδικασία, σε παίρνει ο ύπνος. Και το πρωί, όλα φαίνονται πολύ πιο απλά και επιλύσιμα. Λες ότι θα προσπαθήσεις να μη σε κατατρώει το άγχος για προβλήματα που όταν ξυπνήσεις θα είναι σχεδόν λυμένα. Και όμως, τα βράδια αυτά επαναλαμβάνονται. Προσωπικά, μετά από εκατοντάδες τέτοια βράδια, λέω στον εαυτό μου ότι αύριο είναι μία άλλη μέρα και ότι οι απαντήσεις στα προβλήματα μου θα έρθουν...αύριο, όσο και αν πιέζομαι να τις βρω βραδιάτικα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου